Een toekomstbestendige detachering 

In opdracht van het Kenniscentrum inclusieve en sociale werkgelegenheid heeft CAB in vier regionale sessies met mensen uit het veld gesproken over dilemma’s om mensen met een arbeidshandicap een vaste baan te geven. Daarbij is verkend hoe een detacheringsfaciliteit voor de doelgroep Participatiewet zou kunnen helpen. In februari verscheen het rapport ‘vast werk met detacheren’ dat CAB schreef  in opdracht van het kenniscentrum.

Aanleiding

SBCM heeft in 2019 onderzoek laten doen naar dienstverbanden van mensen uit de Participatiewet die voorheen onder de Wsw (wet sociale werkvoorziening) en de Wajong vielen. Daaruit bleek dat die dienstverbanden:

  • tijdelijk waren (geen vaste dienstverbanden)
  • klein van omvang waren (vaak te klein om van te kunnen bestaan)
  • magere arbeidsvoorwaarden hadden(geen pensioen, of ontwikkelingsmogelijkheden)

Dat is een serieus risico voor duurzame arbeidsparticipatie en inzetbaarheid. CAB Groningen heeft in samenwerking met Blaauwberg vier regionale sessies georganiseerd; in Groningen, Enschede, Eindhoven en Leiden. Werkgevers, werknemersorganisaties, uitzendbureaus, wethouders, managers in het sociale domein, werk-leerbedrijven, intermediaire organisaties en kennisinstellingen waren deelnemers. In deze gesprekken ging het om de vraag op welke toekomstbestendige wijze een detacheringsfaciliteit kan helpen om mensen met een arbeidshandicap een baan te geven. Klik hier voor het rapport ‘vast werk met detacheren’.

Uitkomsten van de regionale sessies

De belangrijkste uitkomsten uit de regionale sessie zijn:

  • De huidige Participatiewet-instrumenten zijn onvoldoende om alle mensen met een beperking duurzaam betaald te laten werken op de reguliere arbeidsmarkt.
  • Visies op de haalbaarheid van het doel van de Participatiewet lopen uiteen: een deel vindt dat iedereen regulier moet kunnen werken, werkgevers hun organisaties nog inclusiever kunnen en moeten maken en detachering alleen als tijdelijke opstap gebruikt moet worden. Anderen denken dat er altijd een groep blijft bestaan tussen regulier en beschut werk die het niet lukt om duurzaam mee te doen. Voor deze groep moet de mogelijkheid bestaan van een vaste baan bij een detacheringsfaciliteit.
  • Er is geen behoefte is aan een landelijk model of systeemverandering. Er moeten slimme regionale arrangementen komen.
  • Velen van de stakeholders willen geen nieuwe SW. Alles moet gericht zijn op zo regulier mogelijk werk en doorstroming naar reguliere werkgevers. Wel zou er een terugvalmogelijkheid moeten zijn.
  • Een grote uitdaging is de beschikbaarheid van (voldoende) passend werk en financiering van de leegloop. Daarvoor zullen altijd publieke middelen nodig zijn.

Geef een reactie