Lopend onderzoek naar het Welzijnsbeleid in Enschede
Maar wat is welzijn? Deze vraag is moeilijk te beantwoorden. Voor de een zal welzijn veel meer gaan om materiële waarde; een grote televisie en een dikke bak voor de deur. Een ander kan welzijn omschrijven als immateriële waarde; gezondheid of een aantal vrienden. Duidelijk is dat welzijn een steeds belangrijker begrip wordt in het dagelijkse leven. Bij gemeenten zien wij steeds vaker dat welzijn aan zorg wordt gekoppeld. Voorbeelden bij welzijnsbeleid zijn meedoen, eenzaamheid, gezondheid, mantelzorg, zelf- en samenredzaamheid. Begrippen die een beroep doen op de medemens en daarmee ook de inwoner zelf centraal stelt in relatie tot andere mensen en instanties.
Het CAB is gevraagd door de rekenkamercommissie van de gemeente Enschede om een onderzoek uit te voeren naar het welzijnsbeleid in Enschede. Dit beleid is erop gericht om alle inwoners te activeren en op die manier de sociale cohesie in een buurt te verhogen. De uiteindelijke verantwoordelijkheid van de inwoner ligt bij de gemeente, maar deze hoopt dat de eerste hulpvraag die wordt gedaan opgelost kan worden in de buurt. Heeft u het idee dat uw oudere buurvrouw vereenzaamt? Ga eens bij haar op bezoek – of maak een praatje door het raam, dat is op dit moment wellicht wat veiliger.
De notie dat het effect van het Nieuw Enschedees Welzijn beleid voor iedereen merkbaar zou moeten zijn, gaf de onderzoekers het idee om op eenzelfde manier te werk te gaan als van de inwoners zelf wordt verwacht. Is de buurvrouw eenzaam? Merkt de ouder dat er meer contact is tussen andere ouders doordat de kinderen samen op de speelplaats spelen? Is er daadwerkelijk meer samenhang in de buurt of is er sprake van kliekvorming? Door de buurt in te gaan en bij mensen aan te bellen, hopen wij een antwoord te krijgen op deze vragen. Helaas zullen wij hier nog even mee moeten wachten, totdat de maatregelen omtrent het Corona virus weer toelaten dat wij de straat op kunnen om met mensen in gesprek te gaan.