Beschermd wonen vanuit de bewoner bekeken

In opdracht van drie Drentse woningcorporaties doen wij onderzoek naar beschermd wonen. We beginnen dit onderzoek bij de mensen zelf.  Wie woont er beschermd, wat betekent dat, wat gaat er veranderen als ze verhuizen of meer zelfstandig gaan wonen. met wie hebben ze te maken, helpt hen dat? Daarna spreken we mensen in hun omgeving, familie, verzorgers, buren, etc.. Tenslotte spreken met beleidsmakers en bestuurders van gemeente en woningcorporatie over hoe zij de verantwoordelijkheid van gemeente en corporatie zien en invullen voor deze groep mensen. Wat moeten ze doen volgens de wet, wat willen ze zelf doen voor hun inwoners, wat werkt daarbij goed denken ze, en wat maakt het dat beleid wel goed werkt en soms niet.  

Het uitgangspunt bij dit onderzoek is dat er geen eendimensionale relaties zijn. Er zijn veel factoren die tegelijkertijd en voor verschillende mensen anders werken, die tegelijkertijd bepalen wat het probleem is van de bewoner, wat daarvoor nodig is om op te lossen en wie dat het beste kan, of welke personen en organisaties daar allemaal bij betrokken zijn.  Beschermd wonen is de verantwoordelijkheid van de gemeente geworden. Beschermd wonen gaat niet alleen over wonen, het gaat ook over 

• geld (inkomen), 
• dagbesteding, 
• zorg, 
• welzijn en vaak ook 
• onderwijs. 

Dat zijn allemaal aspecten die het leven van een mens bepalen. Die lopen niet altijd mooi dezelfde kant op, soms wel, dan gaat het goed, soms ook niet, dan staan beperking of ziekte werken in de weg, wat leidt tot geldproblemen en alles wat daaruit voortkomt. In ons onderzoek willen we kijken hoe deze verschillende leefdomeinen samenvallen, en elkaar dan versterken of juist tegenwerken, hoe kan worden samengewerkt,  maar ook waar de grenzen van de oplossing liggen. Wat kunnen we veranderen, wat blijft zo, waar moet je mee leren leven.

We leveren geen traditioneel rapport op, maar gaan de uitkomsten van ons onderzoek bespreken met de alle betrokkenen in een werksessie. De verwachting is dat er een heel andere manier van kijken en daarom ook een heel andere manier van werken uit zal komen.

Uit veel onderzoek, door onszelf gedaan maar ook van vele anderen, blijkt dat we bij deze problemen te veel de oplossing bij de mensen zoeken, zij missen iets, weten iets niet, kunnen iets niet. Dat gaan we hen daarom geven, leren of helpen. Deze aanpak werkt vaak niet of niet goed genoeg. Niet de mensen moeten zich aanpassen,  maar misschien moeten we kijken hoe we de wereld kunnen aanpassen voor deze mensen. Zodat die voor hen overzichtelijker en gemakkelijker om in te leven wordt. Dat kan bijvoorbeeld door verantwoordelijkheid over te nemen, bijvoorbeeld het betalen van de vaste lasten, het garanderen van een inkomen of uitkering, maar ook door oog te hebben voor de individuele mens, sommigen hebben behoefte aan veel sociale contacten anderen juist aan zo weinig mogelijk. Daarin moeten we verschil durven maken.